Deze week had ik weer zo’n momentje waarop ik besefte hoe fijn het is om freelancer te zijn en niet vast te zitten in een 9 to5 baan bij de baas. Ik had een afspraak met een klant en vertrok om 11 uur ’s ochtends, ruim op tijd voor mijn afspraak om 13 uur (Grunn – Randstad). De heenweg verliep soepel, zonder verkeersdrukte.
Maar toen ik om 17 uur klaar was en terug naar huis wilde, kwam ik al snel in de beruchte forensfile terecht. Dat was wel even een momentje: er zijn mensen die dit elke dag doen, ’s ochtends en ’s avonds in de file staan. Dat is toch verschrikkelijk? (been there done that natuurlijk)
Ook bijzonder toen ik de vergaderruimte verliet. Het kantoor was al leeg. Blijkbaar werken mensen tegenwoordig niet meer tot 1700 of 1730 uur. Thuis ben ik juist blij dat ik kan doorwerken wanneer ik wil en mijn taken kan afronden zonder eerst naar huis te moeten rijden. Ja, soms mis je collega’s om mee te sparren, maar de vrijheid die het freelancen biedt, is voor mij onbetaalbaar.